Απομεσήμερο στην Πλάκα Λασιθίου
σε ένα πέτρινο πεζούλι ένας άνθρωπος λιάζεται σκεπτικός. Σε ένα μικρό στενό δρομάκι, πλάι στη θάλασσα, χωρίς όμως θέα σε αυτή. Ολα γυρω από αυτόν είναι πέτρινα και φωτίζονται από τον απριλιάτικο ήλιο. Πέτρες ενός σπιτιού, παρατημένου στον χρόνο με τις πόρτες μισάνοιχτες, κατεστραμμένες. Μια γαλάζια μισάνοιχτη πόρτα.
Ο άνθρωπος μοιάζει και αυτός παρατημένος ή παραιτημένος.
Μπορεί όμως απλά να απολαμβάνει τον Απριλιάτικο ήλιο
Στην Πλάκα Λασιθίου βρέθηκα με αφορμή μια επίσκεψη με την Περιβαλλοντική Ομάδα του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 2008, στο ΚΠΕ Νεάπολης με τον Άγγελο και τους μαθητές μας.